W obecnych czasach, w dobie koronawirusa i wszelkich obostrzeń z nim związanych postanowiliśmy spędzić tydzień w Bieszczadach. Byliśmy tam jeszcze przed naszym ślubem w 1998 roku. Fajnie jest powspominać po tylu latach. Zobaczymy co się tam zmieniło – oprócz nas, oczywiście, bo my cały czas jesteśmy „piękni i młodzi” tylko z większym dorobkiem życiowym 🙂
CISNA 1998
SIEKIEREZADA – CISNA
Szlak Czerwony
Zalew Soliński – Solina
Kolejka Bieszczadzka
Cisna
Przepraszam za jakość zdjęć, ale w 1998 roku nie mieliśmy cyfrowych zdjęć 🙁
BIESZCZADY – to grupa dwóch pasm górskich w łańcuchu Karpat.Pasma Bieszczadów znajdują się między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:
- Bieszczady Zachodnie (na terenie Polski i Ukrainy)
- Bieszczady Wschodnie (na terenie Ukrainy).
Bieszczady należą do Beskidów Wschodnich, które są częścią Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Mimo iż szczytowe partie zajmują połoniny, to Bieszczady zaliczane są do pasma Beskidów Lesistych, a nie Połonińskich.
W Bieszczadach występują rośliny i zwierzęta niespotykane w innych częściach Polski, a zwłaszcza takie, które lubią ciepło, np. największy europejski wąż Eskulapa. Dobrze zachowane pierwotne lasy bukowe stanowią prawdziwy raj dla zwierząt. Żyją w nich m.in.
a od 2007 roku również koniki polskie.
Wśród flory stwierdzono ponad 900 gatunków roślin naczyniowych, 250 gatunków mchów i 300 porostów, w tym 30 gatunków endemicznych roślin wschodniokarpackich i alpejskich. Wśród zwierząt doliczono się 230 gatunków kręgowców (43 ssaków, 7 gadów, 10 płazów, 150 ptaków i 20 ryb).