W dniu dzisiejszym ponownie wybraliśmy się na wycieczkę do Alanyi i Side.
Z hotelu wyjechaliśmy po śniadaniu ok.9:30.
Pierwszym punktem był napis ALANYA, który ominęliśmy poprzednio, dlatego, że nie było gdzie zaparkować. Tym razem przygotowaliśmy się lepiej. Zatrzymaliśmy się w punkcie obserwacyjnym i przeszliśmy się pieszo 🙂
W drodze powrotnej Adrian musiał odpocząć 🙂
Następnie udaliśmy się do punktu kolejki liniowej – TELEFERIK, wjazd w górę był bardzo krótki, ale za to widoki super.
Kolejka linowa Alanya zapewnia wejście do znajdującego się w zamku Alanya regionu Ehmedik. Kolejka ma 300 metrów wysokości, a trasa ma aż 900 metrów długości. Została otwarta w 2017 roku i jest wyposażona w 17 wagonów, dzięki czemu może przewieźć 1130 osób na godzinę.
Widok na plażę Kleopatry i Alanyę.
Po wjeździe na górę, obeszliśmy ruiny i twierdzę Kalesi (Ehmedek Kalesi). Widoki z wzgórza,na którym znajduje się twierdza i zamek przepiękne.
Zamek w Alanii (Alanya Castle) to nie tylko cytadela, ale także połączony z nią system murów obronnych chroniących miasto oraz kilka innych budowli, które powstały za panowania Alaeddina Keykubada: Czerwona Wieża i położone w obrębie murów stocznia i zbrojownia. Wszystkie te umocnienia znajdują się na wysuniętym cyplu chronionym z trzech stron morzem, a od strony lądu stromym zboczem. Zamek od strony zachodniej chroniony jest ponad 200-metrowym urwiskiem, a w stronę wschodnią rozbudowywana była struktura murów (około 6,5 km murów, zawierających 140 wież strażniczych) formująca kolejne obszary, do których można było przenosić obronę twierdzy podczas ewentualnego szturmu. Najbardziej wewnętrzna część murów formowała cytadelę, zewnętrzne fortyfikacje służyły ochronie zabudowań miejskich i osłaniały Alanie od wschodniej strony, z której półwysep łagodniej schodzi w kierunku brzegu. W tej części murów została też zbudowana Czerwona Wieża, twierdza stojąca niedaleko wejścia do portu.
widok z góry(zapożyczony z Internetu)
i nasze widoki :
Dobrze, że znajdowały się tam miejsca w cieniu, gdyż chwilka odpoczynku na picie była jak najbardziej wskazana.
upał,upał,upał…..
Po około godzinnym chodzeniu po wzgórzu i twierdzy doszliśmy do Zamku Kalesi. Tam jednak poszedł już tylko Damian, gdyż była południe i upał doskwierał. Widoki najpiękniejsze, ale nie wszystko można obejrzeć…
W końcu droga powrotna do kolejki. Poszliśmy drugą, żeby nie powielać widoków.
Zmęczeni – TAK, było warto – TAK, polecamy – TAK 🙂
I relaksik na plaży Kleopatry. Oczywiście nie obyło się bez „wpadki” – chciałam zamoczyć się i wielka fala zabrała mnie ze sobą, tak, że poczułam wodę …nosem 🙁 no i jeszcze coś, ale to już tylko, niektórzy będą wiedzieć 🙂
Plaża Kleopatry – najsłynniejsza i najpopularniejsza plaża w Alanyi o długości ok. 2,5 km, ciągnąca się od Jaskinii Damlataş do skrzyżowania bulwaru Atatürka z drogą D400.Według legendy, egipska królowa Kleopatra spotykała się tu z Markiem Antoniuszem, który podobno specjalnie dla niej stworzył tą plażę.
W drodze powrotnej udało mi się uchwycić hotel Xafira Delux Resort &Spa, w którym byliśmy kilka lat temu i mile go wspominamy 🙂
Jak to jest, że faceci z przodu, a kobieta z tyłu. Czyżby Damian brał przykład z tutejszych tradycji….
Oczywiście co chwilkę meczety, ale to już nikogo nie dziwi.
Po godzince dotarliśmy do miasta SIDE.
miasto w południowej Turcji. Znajduje się tu kąpielisko morskie i ośrodek turystyczny. W językach anatolijskich nazwa miasta oznacza granat.Antyczna część miasta z wieloma zabytkami położona jest na malowniczym cyplu. W starożytności było to bogate miasto znane z handlu niewolnikami i piractwa.
Zostawiliśmy auto na parkingu i udaliśmy się na zwiedzanie starożytnej części Side.
Monumental Fountain (Nymphaeum)- Kolumny i marmurowe szczątki okazałej rzymskiej fontanny pochodzącej prawdopodobnie z II wieku p.n.e.
Side
Side Antik Hospital
Monument Wespazjana nazywany jest tak z powodu treści inskrypcji umieszczonej na jego architrawie. Rozmiary budowli to 5,4 metra wysokości i 6,4 metra szerokości. Składa się z centralnej, półowalnej niszy i umieszczonych po jej bokach edykułów czyli nisz przeznaczonych na umieszczenie posągów. W centralnej niszy stał niegdyś posąg cesarza Wespazjana, a w niszach bocznych – posągi przedstawiające postaci kobiece.
Ancient Theater(Side Antik Tiyatro) – Antyczny teatr, położony w miejscu, gdzie półwysep na którym stoją ruiny antycznego Side jest najwęższy, to najwspanialsza z zachowanych budowli tego starożytnego miasta.Teatr w Side zbudowany został w połowie II wieku n.e., w miejscu wcześniejszego teatru hellenistycznego. Reprezentuje typ teatru rzymskiego, ponieważ został wzniesiony na podbudowie z kolebkowymi sklepieniami. Jednakże widoczne są także wpływy architektury anatolijskiej, przykładowo widownia ma kształt wycinka koła większego niż 180 stopni. Zewnętrzna fasada teatru była niegdyś dwukondygnacyjna, ale do naszych czasów zachowała się jedynie jej dolna część, ozdobiona arkadami.
/382153787_3c24c2c38d_o-59f74531d088c000107b2c6b-5c48df0d46e0fb0001fb92dd.jpg)
Devlet Agorası
Antik Büyük Hamam
Na samym końcu półwyspu, na którym położone jest Side, znajdują się ruiny trzech świątyń antycznych oraz bazyliki chrześcijańskiej. Jedna z tych świątyń, poświęcona Apollinowi, stała się najbardziej rozpoznawalnym symbolem miasta, chętnie odwiedzanym przez turystów, fotografujących się na tle ruin.Apollon Temple(Apollon Tapınağı)-Najlepiej zachowana z grupy świątyń poświęcona była Apollinowi, greckiemu bogowi piękna, światła, patronowi sztuki i przewodnikowi muz. Na niektórych monetach z Side widoczna jest postać Apollina stojącego przed jego świątynią.
Sid
Iskele Yat Liman SIDE
Athena Temple – Świątynia Ateny
O wiele skromniejsza od świątyni Apollina są pozostałości świątyni Ateny – greckiej bogini mądrości, sztuki oraz sprawiedliwej wojny. W czasach starożytnych wybierano ją często na patronkę miast, tak stało się także w Side.Również ta budowla była perypterem w porządku korynckim, a jej stylobat miał wymiary 18 na 35 metrów, co oznacza, że w czasach świetności świątynia Ateny przewyższała tą poświęconą Apollinowi. Wzdłuż jej dłuższych boków znajdowało się niegdyś po 13 kolumn, a wzdłuż krótszych – po 6 kolumn.
Po zwiedzaniu ruin, skorzystaliśmy z mrożonych soków w barze przy plaży, a Damian z Adrianem jeszcze dodatkowo z kąpieli w morzu.
W drodze powrotnej – jeszcze fotki przy innym oświetleniu.
W okresie rzymskim problem dostarczenia do miast wody o odpowiedniej jakości rozwiązywano przy użyciu akweduktów, a wodę pitną mieszkańcy czerpali z publicznej fontanny czyli nimfeum. Najzamożniejsi obywatele w mieście posiadali w swoich domach system kanalizacji, więc nie musieli fatygować się z naczyniami do fontanny. Najważniejsze nimfeum w Side położone jest naprzeciwko głównej bramy miejskiej. Zostało zbudowane w tym samym okresie, co akwedukt. W czasach świetności budynek nimfeum zdobiła trzykondygnacyjna fasada, wznosząca się nad zbiornikiem na wodę. Zachowała się najniższa kondygnacja tej struktury, w której rozmieszczone są trzy nisze. Dawniej znajdowały się w nich wyloty, przez które wypływała woda.
Po dniu pełnym wrażeń, wreszcie powrót do hotelu.
Po odświeżającym prysznicu – humory nadal dopisywały. Jutro ostatni dzień, więc będzie relaks 🙂
