Dzisiaj pospaliśmy trochę dłużej i po śniadaniu odpoczywaliśmy na basenie. Ale na dzisiaj postanowiliśmy zobaczyć Roque Nublo – znany symbol Gran Canarii.
Ok.12:30 wyjechaliśmy w drogę po malowniczym Wąwozie Fataga. Jednak nie mogliśmy nie zatrzymać się na najładniejszym ( moim zdaniem) punkcie widokowym na tej drodze.
Mirador Astronómico de la Degollada de las Yeguas to punkt widokowy, który oczaruje Cię o każdej porze dnia – i nocy!
Punkt położony jest na wysokości około 470 metrów nad poziomem morza, co daje wspaniałą perspektywę na otaczające doliny, a zwłaszcza na malowniczy wąwóz Fataga – jeden z najpiękniejszych kanionów na wyspie.Z jednej strony można podziwiać surową, górską scenerię, z drugiej – łagodne zbocza prowadzące ku wybrzeżu. O wschodzie i zachodzie słońca to miejsce nabiera szczególnej atmosfery – gra świateł i cieni nadaje krajobrazowi niemal magiczny charakter. Dodatkowo, Gran Canaria Degollada de las Yeguas ma również znaczenie kulturowe – niebo od zawsze miało ważne miejsce w kosmologii starożytnych mieszkańców wyspy. Obserwowali oni najjaśniejsze gwiazdy, takie jak Syriusz i Kanopus, które były używane jako naturalne „zegary” i punkty odniesienia.
Wąwóz Fataga (Barranco de Fataga) stanowi osobliwą jednostkę geomorfologiczną z uwagi na cechy szczególne i wysokie walory krajobrazowe. Znajdują się tu dobrze zachowane siedliska przyrodnicze, takie jak gaje palmowe wzdłuż koryta rzeki oraz skarpy. Na skarpach żyją rzadkie, zagrożone wyginięciem rośliny takie jak Limonium preauxii czy Ruta oreojasme. Na większych wysokościach wschodniego zbocza środkowej części wąwozu rosną jałowce.
- Wąwóz Fataga: Miejscowość leży w dolinie o tej samej nazwie, nazywanej również „Doliną Tysiąca Palm” ze względu na gęste gaje palmowe. Jest uznawany za obszar o wyjątkowych walorach krajobrazowych i geomorfologicznych. Sama podróż przez te piękne krajobrazy to super przygoda
- Fataga to malownicza wioska w południowej części Gran Canarii, znana z tradycyjnych białych domków i wyjątkowych walorów krajobrazowych. Położona jest w górskim regionie wyspy, w głębi lądu.
Mirador Las Tirajanas pkt widokowy
Mirador Degollada de la Cruz Grande pkt widokowy
Dla tych, którzy mają czas – można przejść piękny szlak, który jest w okolicy. My niestety nie mieliśmy czasu i wybraliśmy inny.
Cuevas del Rey (przejście do jaskini) trasa piesza 3h -to stanowisko archeologiczne w gminie Tejeda na Gran Canarii, składające się z ponad 100 sztucznych jaskiń wykutych przez starożytnych mieszkańców wyspy. Jest to ważne miejsce historyczne, znajdujące się w górskiej części wyspy
Kto jest w pobliżu miasteczka Artenara może odwiedzić(podobno, gdyż sami tego nie sprawdziliśmy, ciekawe muzeum)
Museo Etnográfico Casas Cueva de Artenara – Muzeum Etnograficzne Domów Jaskiniowych w Artenarze to fascynujące miejsce, które pozwala zanurzyć się w historii i kulturze tego wyjątkowego regionu Gran Canarii. Muzeum znajduje się w zestawie siedmiu sztucznych jaskiń wykutych w skale, co samo w sobie czyni je niezwykłym miejscem do zwiedzania. Każda z jaskiń ma swoje specyficzne przeznaczenie, co pozwala na kompleksowe zrozumienie życia mieszkańców tego regionu na przestrzeni wieków. Muzeum składa się z siedmiu jaskiń, do których można dotrzeć przez pięknie zagospodarowane patio. Każda z jaskiń pełniła różne funkcje i była wyposażona w meble oraz przedmioty codziennego użytku, charakterystyczne dla tradycyjnych domów tego regionu.
Pierwszy poziom
Jaskinia 1: Główny pokój z trzema miejscami na łóżka oraz tradycyjnymi meblami. Jest to centralne pomieszczenie, które odzwierciedla codzienne życie mieszkańców jaskiniowych domów. Znajdują się tu żelazne łóżka z ręcznie robionymi poszwami, cedrowe skrzynie na herbatę oraz proste krzesła i stołki.
Jaskinia 2: Winiarnia z dwoma pokojami. To miejsce, gdzie przechowywano i produkowano wino, co było ważnym elementem lokalnej kultury i gospodarki.
Jaskinia 3: Ogród ołtarzowy i pralnia. Te pomieszczenia pokazują, jak mieszkańcy radzili sobie z codziennymi obowiązkami, takimi jak pranie, a także jak pielęgnowali swoje duchowe życie.
Piętro
Jaskinia 4: Duża jaskinia poświęcona rzemiosłom Artenary, takim jak garncarstwo, tkactwo i pikinierstwo. Znajdują się tu narzędzia i wyroby rzemieślnicze, które były nieodłącznym elementem życia lokalnej społeczności.
Jaskinia 5: Pokój główny z dwoma połączonymi pokojami, wyposażony w bardziej eleganckie meble. Ten fragment muzeum ukazuje wyższy standard życia i estetykę dawnych mieszkańców.
Jaskinia 6: Łazienki do użytku publicznego, które zapewniają komfort zwiedzającym.
Jaskinia 7: Kuchnia ze specyficznymi meblami i produktami spożywczymi pochodzącymi z Gran Canarii. Jest to miejsce, które prezentuje tradycyjne metody przygotowywania posiłków oraz lokalne przysmaki.
Wnętrze Museo Etnográfico de las Casas Cuevas de Artenara jest starannie wyposażone, aby jak najlepiej oddać atmosferę dawnych czasów. Znajdują się tu różnorodne meble, takie jak żelazne łóżka, cedrowe skrzynie, proste krzesła i stołki, a także inne detale o charakterze etnograficznym. Wszystkie te elementy są typowe dla rustykalnych domów regionu Cumbrera, a ich obecność w muzeum pozwala na autentyczne doświadczenie życia w jaskiniowych domach.
Muzeum jest otwarte codziennie od 11:30 do 16:30 i oferuje darmowy wstęp, co czyni je dostępnym dla szerokiego grona zwiedzających. Chociaż wejście jest bezpłatne, zaleca się dawanie napiwków przewodnikom oraz dokonywanie rezerwacji z wyprzedzeniem, aby mieć pewność, że zwiedzanie przebiegnie sprawnie. Obiekt jest częściowo dostępny dla osób z trudnościami w poruszaniu się, co jest ważnym aspektem inkluzywności.
Po zwiedzeniu muzeum, odwiedzający mogą zrelaksować się na dziedzińcu, ciesząc się ciszą, śpiewem ptaków oraz panoramicznym widokiem na Barranco Grande. Na terenie gminy Artenara znajduje się również wiele restauracji, które oferują lokalne specjały, co pozwala na pełne doświadczenie kultury i smaku Gran Canarii.
Muzeum Etnograficzne Domów Jaskiniowych w Artenarze jest nie tylko atrakcją turystyczną, ale także ważnym miejscem kultywowania i przekazywania tradycji. Prezentując życie codzienne dawnych mieszkańców oraz różnorodne rzemiosła, muzeum przypomina o wartości prostego życia i tradycyjnych metod pracy. To miejsce, które stara się przywoływać i przywracać miłe wspomnienia, a także pokazywać, że można żyć bez wielu zbędnych materialnych potrzeb.
Mirador de Unamuno
Artenara to najwyżej położona i jedna z najbardziej malowniczych wiosek na Gran Canarii, leżąca 1269 m n.p.m... Słynie z unikatowych domów-jaskiń oraz spektakularnych widoków na otaczające góry i wąwozy. To idealne miejsce dla osób poszukujących ciszy i kontaktu z naturą, z dala od zgiełku nadmorskich kurortów.
- Domy-jaskinie (Casas Cueva): Artenara jest znana z tradycyjnych domów wydrążonych w skale, które są naturalnie chłodne latem i ciepłe zimą.
- Muzeum Etnograficzne Domów-Jaskiń (Museo Etnográfico Casas Cueva de Artenara): Pokazuje, jak wyglądało życie w tego typu domostwach na przestrzeni wieków.
- Restauracja-jaskinia: W Artenarze można zjeść posiłek w restauracji wykutej w skale, co stanowi dodatkową atrakcję.
- Punkty widokowe (miradores):
- Mirador del Corazón de Jesús(4.6)(punt widzenia Serca Jezusowego) oferuje zapierające dech w piersiach widoki na centrum wyspy i otaczające krajobrazy.
- Widoki na Roque Bentayga i Roque Nublo: Z Artenary można podziwiać imponujące formacje skalne, w tym Roque Bentayga, do której prowadzą szlaki turystyczne.
- Szlaki turystyczne: Wioska jest doskonałą bazą wypadową dla miłośników pieszych wędrówek. Można wybrać się na szlaki prowadzące m.in. do Pinar de Tamadaba, największego lasu sosnowego na wyspie.
- Kulturowy krajobraz Risco Caído i Święte Góry: W Artenarze znajduje się centrum interpretacyjne tego obszaru wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Prezentuje ono kulturę Guanczów, pierwotnych mieszkańców Wysp Kanaryjskich.
- Ze względu na położenie w górach, w Artenarze jest zazwyczaj chłodniej niż na wybrzeżu. Warto zabrać ze sobą cieplejsze ubranie, zwłaszcza planując pobyt po zmroku lub poza sezonem letnim.
Artenara to miejsce, które oddaje prawdziwy, kanaryjski klimat i pozwala na odkrywanie Gran Canarii z innej, bardziej autentycznej perspektywy
Cruz de Tejeda
Zwiedzając Tejeda nie można zapomnieć o Kościele Parafialnym Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, świątyni z roku 1921, oraz o ośrodku hotelowym Parador Nacional de Tejeda, znajdującym się w miejscowości Cruz de Tejeda. Przy wjeździe na jego dziedziniec wznosi się wielki kamienny krzyż, a kilka kroków dalej liczne stragany z typowymi pamiątkami i smakołykami regionu, wyrabianymi z migdałów. Przy krzyżu można również podziwiać wspaniały widok na monolit Roque Nublo
.
Mirador Degollada de Becerra
Te punkty niestety nie udało nam się zobaczyć, gdyż mieliśmy zarezerwowany wstęp na szlak i musieliśmy do niego dotrzeć na czas.
Ale tutaj galeria z drogi do Roque Nublo przez wąwóz Fataga
Zatrzymaliśmy się na parkingu Aparcamiento Cruz de los Llanos i stamtąd autobusem dojechaliśmy pod wejście na szlak, który rozpoczęliśmy o 14:30
https://localguidegrancanaria.com/pl/roque-nublo/#google_vignette
https://reservasroquenublo.com/assets/docs/guaguas.pdf
https://localguidegrancanaria.com/pl/roque-nublo/
Roque Nublo ( czyli Skała Mgieł – Święta Skała Aborygenów) to charakterystyczny, 80-metrowy monolit pochodzenia wulkanicznego, będący jednym z najważniejszych symboli wyspy Gran Canaria. Wznosi się na wysokość 1813 m n.p.m., co czyni go drugim najwyższym szczytem na wyspie. Skałą powstała w wyniku aktywności wulkanicznej miliony lat temu, jako część dawnego, olbrzymiego wulkanu. Roque Nublo było miejscem kultu dla dawnych mieszkańców wyspy. Ze szczytu roztaczają się spektakularne widoki na okoliczne pasma górskie i kalderę wulkanu. W pogodny dzień można stamtąd dostrzec też szczyt wulkanu Teide na sąsiedniej wyspie, Teneryfie. My jednak mieliśmy chmury, które również dodawały uroku temu miejscu.Dojście do skały jest stosunkowo łatwe i zajęło nam około 45 min pod górę z najbliższego parkingu, choć ścieżka bywała skalista i stroma daliśmy radę. Czy było warto – oceńcie sami.
Od lutego 2025 r obowiązuje nowy regulamin wejścia!!!! Główny parking w Degollada de la Goleta został zamknięty i powstał tu przystanek autobusowy. Dla kierowców samochodów wyznaczono dwa nowe parkingi w centrum miasta Cruz de Los Llanos, który jest połączony głównym dostępem do szczytu siecią oznakowanych ścieżek. Podróż komunikacją miejską z Cruz de Los Llanos około 10 minut. Autobusy kursują pętlę, można sprawdzić ich trasę na google.maps.Nie proponuję parkować w zatoczkach, lub na poboczu ( żółte linie oznaczają zakaz całkowitego parkowania co grozi mandatem, ale i tak wiele osób łamie zakaz.
https://localguidegrancanaria.com/pl/roque-nublo/#google_vignette.
Podobno zachody słońca w tym miejscu są spektakularne, ale powrót w ciemności poboczem wąskiej drogi nie zachęca, a wręcz odstrasza.
Zejście było o wiele szybsze – zajęło nam 20 minut, potem musieliśmy czekać na autobus 30 minut, ale nie nudziliśmy się . Odpoczywaliśmy ciesząc oczy widokiem, jedząc lody.
a tutaj nasza fotogaleria 🙂
zdjęcia z drona (jutro)
W drodze powrotnej jechaliśmy we mgle, ciesząc się , ze mogliśmy mieć widok z Roque Nublo. Jechaliśmy w stronę Mirador del Pico de los Pozos de las Nieves -najwyższego punktu widokowego na Gran Canarii, położony w samym sercu wyspy, na wysokości 1949 metrów. Z tego punktu roztacza się widok na rozległy obszar wyspy, wpisany na listę rezerwatów biosfery UNESCO, z niezliczonymi głębokimi wąwozami i ostrymi grzbietami, porośniętymi roślinnością i zwieńczonymi tajemniczo ukształtowanymi szczytami wulkanicznymi.Obok parkingu znajduje się kamienny półkole, idealnie zorientowane na zachód. To platforma widokowa, prosta i pozbawiona przeszkód, które mogłyby zasłaniać piękny zachód słońca. W przeciwieństwie do innych miejsc, pochmurne dni oferują najlepsze widoki w Las Nieves – widać, że Teneryfa i Gran Canaria zdają się unosić na morzu chmur. Nam nie było to dane, ale za to czekała nam inna niespodzianka. Możliwość podziwiania zjawiska Widmo Brockenu
Jest to zjawisko optyczne, w którym własny cień obserwatora, otoczony tęczową obwódką (glorią), ukazuje się na chmurze lub mgle znajdującej się niżej. Jest ono najczęściej obserwowane w górach, gdy słońce świeci od tyłu, tworząc „mamidło”. Nazwa pochodzi od szczytu Brocken w Niemczech, gdzie zaobserwowano je po raz pierwszy.
- Słońce, znajdujące się za plecami obserwatora, rzuca jego cień na znajdującą się niżej chmurę lub mgłę, która działa jak ekran.
- Tęczowa obwódka, zwana glorią, powstaje w wyniku załamania promieni słonecznych na kroplach wody w chmurze.
- Zjawisko to można zaobserwować również z pokładu samolotu lub z wysokiego budynku.
Ujrzenie takiego zjawiska jest bardzo rzadkie, ale my mieliśmy dzisiaj taką okazję co zrekompensowało brak widoku z punktu.
Caldera Los Marteles Viewpoint- Z tego zbocza, liczącego mniej niż 1 000 000 lat, widać Calderę Los Marteles. Formacja ta, o głębokości około 80 m i szerokości 550 m, jest w rzeczywistości wynikiem dość gwałtownej erupcji freatomagmowej (kiedy lawa zetknęła się z wodami podziemnymi).W tym momencie, w pogodne dni, najjaśniejsze słońce może w ciągu kilku minut ustąpić miejsca najgęstszej mgle, spowodowanej kondensacją chmur na wilgotnym, nawietrznym zboczu, przekształcając je po stronie zawietrznej (tzw. efekt fenowy). Dominującą roślinność stanowią przesadzone sosny kanaryjskie, wrzos górski, szałwia, chaber i żmijowiec. Na dnie kaldery (krateru) znajdują się geometryczne wzory orki, ponieważ był to tradycyjny obszar rolniczy.
a tutaj nasza fotogaleria 🙂
Dzisiaj udało mi się skończyć wpis przed 1:00 🙂